Dostojne, efektowne i eleganckie. Podarowane w bukiecie, symbolizują determinację w walce o kogoś, podziw, szacunek, wierność i oddanie. Takie właśnie są mieczyki. Zachwycają kolorowym kwiatostanem, który w zależności od odmiany, może przybierać różne barwy. Mieczyki nie należą do roślin łatwych w uprawie, jednak efekt z całą pewnością wynagrodzi trud włożony w ich pielęgnację. Oto nasz poradnik uprawy mieczyków w ogrodzie, krok po kroku.

Mieczyk ogrodowy (Gladiolus hybridus) to mieszaniec powstały w wyniku krzyżowania różnych gatunków mieczyków. Co ciekawe, w przyrodzie występuje ich ponad 250, a jeden z nich, czyli mieczyk dachówkowaty, jest gatunkiem chronionym, który rośnie w Polsce w stanie dzikim i osiąga nawet 80 cm wysokości. Jego kwiatostan jest ciemnoróżowy, niemal purpurowy. Mieczyk ogrodowy jest gatunkiem obejmującym ogromny wybór odmian różniących się nie tylko kolorem i wielkością kwiatów, ale również wysokością (do 120 cm) i terminem kwitnienia. Najbardziej popularne odmiany mieczyka ogrodowego to między innymi:

• Priscilla – kremowe kwiaty z różowym obrzeżeniem i z żółtym środkiem. Należy do grupy odmian wysokich.
• Black Surprise – odmiana wysoka o aksamitnych, bordowych, miejscami prawie czarnych kwiatach.
• Nova Lux – odmiana wysoka charakteryzująca się intensywnym, złocisto-żółtym wybarwieniem kwiatów.
• Green Star – odmiana o nietypowym, limonkowo-zielonym kolorze kwiatów.
• Traderhorn – niezawodna, szalenie popularna odmiana o czerwonych, kremowo nakrapianych kwiatach.
• Robin – średniej wysokości odmiana z fioletowymi kwiatami.
• Halley – miniaturowe, dwubarwne mieczyki kremowe z karminowymi akcentami.
• Mirella – niska odmiana z czerwonym kwiatostanem, przypominająca nieco krokosmię.
• Charm – przeurocza odmiana miniaturowa o fioletowo-różowych kwiatach.

  Pierwsze okazy kwitną już w połowie lipca i utrzymują się do września, z kolei egzemplarze posadzone w maju i czerwcu będą ozdobą ogrodu nawet do października. Aby przedłużyć efekt kwitnących rabat nie należy sadzić wszystkich bulw jednocześnie, ale w dwutygodniowych odstępach czasu.

Photo by Cynthia Berridge from FreeImages[/caption]  

Uprawa i pielęgnacja mieczyków ogrodowych

Mieczyki ogrodowe to dość wymagające rośliny, które do prawidłowego rozwoju potrzebują konkretnych warunków uprawy. Pierwszym krokiem jest zapewnienie mieczykom właściwego podłoża i stanowiska. Mieczyki preferują jasne, słoneczne stanowiska, osłonięte przed silnymi podmuchami wiatru, który mógłby połamać i pokładać wysokie pędy roślin. Aby zapobiec uszkodzeniom, można zastosować podpieranie palikami, które wzmocnią rośliny podczas wzrostu, a dodatkowo ochronią je również przed silnym wiatrem. Podłoże dla mieczyków powinno być żyzne i dobrze przepuszczalne, próchnicze, o odczynie obojętnym. Optymalna wartość pH powinna mieścić się w granicach 6,5-7,0. W sytuacji zbyt kwaśnego podłoża należy je zwapnować, z kolei zbyt piaszczyste trzeba wzbogacić próchnicą. Planując uprawę mieczyków, należy zwrócić uwagę na wilgotność podłoża. Mieczyki nie tolerują miejsc zbyt podmokłych, z zalegającą dużą ilością wody. Gleba powinna być ciepła, łatwo nagrzewająca się. W miejscu zimnym i z gliniastą ziemią mieczyki będą rosły słabo i chorowały.

Sadzenie mieczyków ogrodowych

Mieczyki uprawiamy z bulw, które sadzimy na przełomie kwietnia i maja. Sadząc mieczyki, pamiętajmy o kilku ważnych zasadach:

• Podłoże dla bulw mieczyka dobrze jest przygotować jesienią (przekopać, usunąć chwasty).
• Bulwy mieczyka powinny być sadzone w innym miejscu niż w roku poprzednim. Zaleca się, by przerwy pomiędzy kolejnymi nasadzeniami nie były krótsze niż 2 lata.
• Nie powinno się sadzić mieczyków po innych roślinach okopowych oraz cebulowych, ponieważ zwiększa to ryzyko wystąpienia chorób grzybowych oraz szkodników.
• Często stosowanym zabiegiem jest sadzenie bulw w krótkich odstępach czasowych, np. tygodniowych, dzięki czemu wydłuża się okres kwitnienia rośliny.
• Dołek powinien być nie mniejszy niż 8-10 cm.
• Przed sadzeniem bulw mieczyka ogrodowego, należy zaprawić je preparatem grzybobójczym.

Podlewanie i nawożenie

Mieczyki wymagają regularnego i obfitego podlewania, zwłaszcza w fazie kwitnienia. Czynność należy ograniczyć do podlewania wyłącznie podłoża, unikając moczenia liści i kwiatów. Strumień powinien być delikatny, by nie przewrócić roślin, aczkolwiek musi dość mocno nasączyć podłoże. W kwestii nawożenia, mieczyki są gatunkiem wymagającym dwukrotnego wzbogacania gleby w odpowiednio zbilansowane nawozy – po raz pierwszy na początku wegetacji, a drugi raz na początku kwitnienia. W tej roli świetnie sprawdzą się wszelkie nawozy organiczne, np. kompost, a także nawozy mineralne, które zapewnią roślinie długotrwały dostęp do niezbędnych składników odżywczych, przede wszystkim do fosforu i potasu. Duże dawki azotu nie są wskazane. Mieczyki równie dobrze tolerują długo działające nawozy, które zasilają roślinę przez kilka miesięcy, bez konieczności częstej aplikacji odpowiednich środków.

Zimowanie rośliny

Mieczyki są gatunkiem wysoce wrażliwym na mróz, dlatego pozostawienie bulw na zimę w gruncie z dużym prawdopodobieństwem skończy się przemarznięciem rośliny. Aby bezpiecznie przechować bulwy do kolejnego sezonu, należy wykopać je z gruntu maksymalnie 4 tygodnie po przekwitnięciu oraz obciąć część nadziemną na wysokość ok. 3-5 cm. W takiej formie pozostawiamy na kilka dni w ciepłym i przewiewnym pomieszczeniu w celu osuszenia. Kolejny krok to oddzielenie bulwy zastępczej oraz niewielkich bulw przybyszowych od bulwy matecznej (jest jednoroczna i po sezonie zasycha), a następnie pozostawienie ich do dalszego schnięcia, które powinno trwać około miesiąc. Dopiero tak przygotowane bulwy są gotowe do bezpiecznego zimowania w przewiewnych, ażurowych skrzynkach, w temperaturze nieprzekraczającej 8ºC. W trakcie przechowywania bulw warto co jakiś czas kontrolować skrzynki, by na bieżąco usuwać osłabione lub zainfekowane jednostki.

Choroby i szkodniki atakujące mieczyka ogrodowego

Szkodniki, które najczęściej atakują rabaty z mieczykami to mszyce, mieczykowiec, wciornastki oraz ślimaki. Najgroźniejsze dla mieczyków choroby to głównie szara pleśń, objawiająca się ciemnymi plamami z charakterystycznym szarawym nalotem oraz twarda zgnilizna mieczyka, która nierzadko powoduje stopniowe zamieranie liści oraz całych bulw rośliny. Zapobieganie powyższym polega głównie na zastosowaniu płodozmianu oraz systematycznej obserwacji rośliny na każdym etapie rozwoju. W przypadku pojawienia się nawet niewielkich symptomów obecności szkodnika lub choroby należy niezwłocznie reagować, by nie dopuścić do rozprzestrzeniania się patogenu. Zastosowanie odpowiednio dobranych preparatów chemicznych i oprysków dostępnych w sklepach ogrodniczych pozwoli ochronić roślinę przed zniszczeniem.